Malatya'nın İkizce Mahallesi, seçim dönemlerinde verilen vaatlerle umutlandırılırken, gerçeklerle baş başa kalınca öfke birikmeye başladı. Özellikle son günlerde dillendirilen "İkizce ilçe olacak" söylemleri, bölgede yaşayan vatandaşlar için artık bir müjde değil, tam tersine bir ironi ve alay konusu haline geldi. Çünkü İkizce’de yaşayan insanlar, bırakın ilçe olmayı, şu an temel insan haklarına bile ulaşamıyor.
Çöp Dağları, Susuzluk, Ulaşımsızlık
Mahallenin dört bir yanı çöp yığınlarıyla dolmuş durumda. Temizlik ekipleri haftalardır bölgeye uğramıyor. Bina girişlerinde biriken poşetler adeta çöp dağlarına dönüşmüş, yaz sıcaklarıyla birlikte çevreye yayılan kötü kokular mahalleyi yaşanmaz hale getirmiş. Sokaklar sinek istilasına uğramış durumda.
Bir mahalle sakini isyan ediyor:
Her sabah kapıyı açarken nefesimi tutuyorum. Çöp dağlarıyla uyanıyoruz. Temizlik görevlisi diye bir şey kalmadı. Her gün ‘bugün gelirler’ diye bekliyoruz ama gelen yok. Bir de çıkmışlar, ‘ilçe olacaksınız’ diyorlar. Allah aşkına, biz şu an mahalle bile değiliz. Hayal satıyorlar!
TÖKİ Evleri: Umut Olarak Başladı, Kabusa Döndü
Depremin ardından vatandaşların yerleştirildiği TOKİ ise bambaşka bir dram barındırıyor. Bu evlerde kalan insanlar, neredeyse her sabah bir başka sorunla uyanıyor. Ne içme suyu yeterli, ne temizlik hizmeti düzgün işliyor, ne de ulaşım var.
Bir TOKİ sakini şöyle konuşuyor:
Ev verdiler diye sevindik. Ama sonra anladık ki bizi buraya koyup unuttular. Ekmek alacak bakkal yok. Market desen mahalleye kilometrelerce uzak. Ulaşım sıfır. Yol desen stabilize, çukurlar dolu. Servis aracı yok, minibüs yok. Hastaneye gitmek bile mesele. Birileri çıkmış, ‘ilçe olacaksınız’ diyor. Önce insan gibi yaşamamıza izin verin!
"TOKİ'e Zorla Gönderdiler, Şimdi Kimse Kapımıza Gelmiyor"
İkizce’deki en büyük kırgınlık ise yalnızlık hissi. Vatandaşlar kendilerini terk edilmiş, unutulmuş ve görmezden gelinmiş hissediyor. TOKİ konutlarına zorunlu yerleştirilen insanlar, yerel yöneticilerin seçimden sonra bir kez bile uğramadığını söylüyor.
Başta geldiler, fotoğraf çektirdiler, söz verdiler, sonra da yok oldular. Çocuklarımız oyun oynayamıyor, yaşlılarımız markete gidemiyor. Arabası olmayan biri için burada yaşamak, neredeyse hapis hayatı gibi. Hangi çağda yaşıyoruz biz?
Mahalle Sakinleri: “Alay mı ediyorsunuz bizimle?”
Son dönemde dillendirilen “İkizce ilçe olacak” iddiaları bölge halkında büyük öfkeye neden oldu. İkizce’de yaşayan vatandaşlar bu söylemleri, sorunlarının üzerini örtme çabası olarak yorumluyor.
Çöplerin içinde yaşarken, yollarda yürüyemezken, çocuklarımız okuldan dönerken 2 kilometre yürüyorken, biz ilçe mi olacağız? Alay mı ediyorsunuz bizimle? Önce şu mahalleyi yaşanır hale getirin. Biz ilçe tabelası değil, insanca yaşam istiyoruz!
diyor bir diğer vatandaş.
Yetkililere Çağrı: Bu Sessizlik Ne Kadar Sürecek?
İkizce halkı, Malatya Büyükşehir Belediyesi’ni ve Yeşilyurt Belediyesi’ni açıkça göreve çağırıyor.
Biz bu şehrin, bu ülkenin vatandaşları değil miyiz?
diye soran halk, yetkililerden artık somut adımlar atılmasını talep ediyor. Her fırsatta “hizmet belediyeciliği” vurgusu yapan yöneticilerden, yalnızca sosyal medyada fotoğraf değil, gerçek hizmet görmek istiyorlar.
İcraat yok, sadece söz var. Yetkililer seçimden sonra buraya hiç uğramadı. Halimizi görsünler. Çocuklarımızla çöp kokusunun içinde yaşıyoruz. Bu mudur belediyecilik? Bu mudur vicdan?
“İlçe Değil, İnsanca Yaşam İstiyoruz!”
İkizce halkının tek bir talebi var: Şatafatlı projeler, büyük vaatler, tabelalar değil; su, yol, temizlik, ulaşım ve market gibi en temel ihtiyaçlara ulaşabilmek. İnsan onuruna yaraşır bir yaşam istiyorlar.
Seçimden seçime gelenler, artık sahaya insin. Gelin, sokaklarımızda yürüyün, bizle aynı havayı soluyun. O zaman ilçe yapacak mısınız, yoksa mahcup mu olacaksınız, görürsünüz!
